Era prononciacion qu'ei [arrou'dèt] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : in Rododello, en latin, ath sègle XI o XII, la terre d'Arrorded ath sègle XII o XIII, Roadet en 1285, De Arroadet, de Aroadet, en 1313, De Roadeto, en latin, en 1342 e 1379, Roadet, Roedet en 1429, Roadet en 1541, Roadet en 1760, Arrodet en 1768, Arrodet enter 1739 e 1746, Arrodet és Angles enter 1747 e 1756, Arrodet ez Angles en 1757, Arrodet en 1790, Arrodet (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat, Arrodèth que vien deth basc (aquitan) harr-, « pèira, arròc », dab eth sufixe -ottum e eth sufixe diminutiu -ellum[2].
Segon Negre, Arrodèth que vien deth gascon arroudet, « barri de fòrma arredondida » o « molin dab ròda »[1]. Segon R. Aymard, eth nom qu'ei en rapòrt dab ròda, arròda; arrodèr (mestièr), molin, fòrma arredondida deth site que son possibles[1].
Segon Miquèu Grosclaude, era sola causa segura qu'ei eth sufixe -ellum, pr'amor eras fòrmas ancianas que son contradictòrias; eth gascon arròda ei pas segur. Eth sens d'« arròda de molin, molin » que convién pas pr'amor deth site, arrodèr tanpauc, pr'amor un nom de mestièr pòrta pas eth sufixe -ellum; pr'amor d'ua citacion [qui non pròva arren], Grosclaude que pensa eth nom ei benlhèu un oronime, de basa ar- : « Lo turon qui feneish era ganca qu'ei Arròda » (Joan Rondou, in Condes deus Monts e de las Arribèras, Ed. Per Noste 1978)[1]. Ganca, ganga : « arèsta, cresta, acrin, joncion de duas montanhas » (diccionari Simin Palay).
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
