Era prononciacion qu'ei [aw'zous] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Osos, cap a 1050-1070, de Sos, de Osos, d'Osos, shens data, A Ossos, cap a 1200-1230, Osoos en 1285, De Ozos en 1313, Ozoos en 1379, Ozos, Ozoos en 1429, Ousous en 1768, Oson en 1790, Ouzous (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
R. Aymard que pensa eths noms d'òmis Ursus, Utius e Ozo son possibles[1].
Segon Miquèu Grosclaude, qu'ei eth medish nom que Audon (canton de Tornai). Era medisha arrasic que's tròba dens Ausencs (Pirenèus-Atlantics) e dens l'Osom (nom supausat), afluent deth Gave de Pau;eth nom que demòra escur, prelatin probablament[1].
NB. Dens eras fòrmas ancianas d'Audon, -n- qu'ei constanta.
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)