Era prononciacion qu'ei [burr] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : De Burx, en 1313, De Burgo, en latin, en 1342 e 1379, Burx en 1389, Burcx en 1429, Burg (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII), Burc en 1790, Burg en 1790[1].
Segon Dauzat, Burg que vien deth baslatin burgus, « borg, lòc fortificat », mot d'origina germanica[2].
Segon Negre, Burg que vien benlèu deth gascon burg, « clòt, petita espeluga » (hornit d'après Palay). Segon R. Aymard, ua hortalessa poderosa que s'i trobava; aquò's aquò eth burc o borc, pas ua cavitat[1].
Segon Miquèu Grosclaude, que's ved pas perqué burgus auré miat a Burg dens aqueth cas e borg dens tots los autes en gascon. Las indicacions de Palay qu'an ua valor toponimica quasiment nulla. Que vau mei gardar era conclusion de Boisgontier « Era explicacion per eth latin burgus, « borg, lòc fortificat » que deu estar escartada. Burg ei pas Borg e ac a jamei estat ». Eth nom qu'ei escur[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)