Era prononciacion qu'ei [yéw] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Guilhem Ar. de Ieu cap a 1050-1070, de Geu en 1168, de Geu en 1313, de Ieu, ath sègle XII o XIII e en 1313, de Gieu, Giu en 1384, Jeu en 1429, Geau en 1614, Jeu en 1768, Geu (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat, eth nom qu'ei escur[2].
Segon Negre, Geu que vien benlhèu deth gascon gèu, « Sambucus ebulus, gèule, eule, sambuc », mes Simin Palay que horneish autes dus sens : torrada e vesc[1].
Segon Miquèu Grosclaude, era torrada e eth vesc non son elements caracteristics; pr'aquò eth sambuc que pòt hornir toponimes, donc benlhèu tanben era soa varietat ebulus. Per aqueth mot, l'Atlas Lingüistic de Gasconha (mapa 159) qu'a yèu ath punt Lorda. Que demòra ua dificultat : eth nom de Geu qu'a un e barrat e gèu, « sambucus ebulus », un è obèrt[1]...
Geu qu'ei a costat deth castèth [Jalou]. Ligam dab eth mot de « semedia » gelus (haut) ?
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)