Era prononciacion qu'ei [sou'loum] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Solon, cap a 1035, cap a 1050-1070, Solun en 1168, Solon cap a 1200-1230, Solon en 1313, De Solono, en latin, en 1342, Solon en 1429, Soulon en 1790, Soulom (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat e Negre, Solom que vien deth gascon souloùm (diccionari Palay), « lòc a l'acès deth sorelh »[2],[1].
R. Aymard que remarca dab rason Solom ei pas briga a l'acès deth sorelh e -m finau ei tardiu[1].
Boisgontier que sospièita Palay inventè eth mot souloùm d'après eth vèrbe provençau e lengadocian solombrar. Dauzat e Negre que's son hisats a Palay. Segon Miquèu Grosclaude, Solon que vien probablament deth nom latin d'òmi Solonem[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
