La prononciacion qu'ei [péyri'gèro] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : De Peyreguerio, en latin, en 1369, Peyreguera, Peyreguere en 1429, Peyriguere (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat e Rostaing, Peiriguèra que vien deu latin petra, « pèira, arròc », dab lo doble sufixe -ic-aria[2].
Segon Negre, Peiriguèra que vien deu gascon peiriguèra, « peirèra, çò qui ei peirós ». Segon R. Aymard, que vau mei díder « lòc peirós », pr'amor de la natura deu terren[1].
Segon Miquèu Grosclaude, peiriguèra qu'ei un mot de valor collectiva, format suu gascon pèira, dab un doble sufixe -igu-èra, deu latin -ic-ariam. Qu'ei un lòc peirós[1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
_2.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}
