Era prononciacion qu'ei [bièr] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Bier en 1272, 1294 e 1349, De Bierrio en latin, en 1313 e 1342, Vier en 1379, Bier en 1429, Vier en 1614, Vier (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Miquèu Grosclaude, arren justifica pas un V- iniciau, era grafia que serà confòrma ara prononciacion. Eth nom qu'ei escur, prelatin, donc aquitan. Totun, que's constata era preséncia d'ua -r finau sensibla, coma a Nestièr, Usèr, Biger, Bisquèr (X. Ravier, Toponymes gascons en r final sensible : Un fait de substrat aquitano-pyrénéen). Pr'amor d'aquò, l'origina ei pas vièr, « sendèr »; ei pas tanpauc vèrn[1].
Bòrdas
Era prononciacion qu'ei ['bòrdos] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : De Bordis, en latin, en 1342 e 1379, Bordes, Bordas en 1429, Bordes (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1]
Bòrda qu'ei un mot d'origina germanica. Eth sens prumèr qu'ei probablament « cabana de pòsts », puish « ostau petit », puish « ostau agricòla ». Eth mot que s'ei conservat mei que mei en Gasconha (eth patronime Laborde qu'ei frequent) e en País Basco e curiosament s'ei perdut deths país d'oïl pauc a pauc[1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)