Era prononciacion qu'ei [luti'lyous] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : De Luctilhos, De Luctillos, De Luctellos ath sègle XII, de Luctilhos en 1300 e 1313, De Luctilhous en 1342, de Luctilhos en 1379, Luctilhous en 1685, Luctilhous en 1760, Lutilhous (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat, Luctilhós que vien deth latin lucus, « bòsc sacrat », dab benlhèu eth latin tiliosus, « plantat de telhs »[2].
Segon Negre, Luctilhós que vien deth latin lucus, « bòsc », dab tilhòu, « telh, tilh »[1].
Segon Miquèu Grosclaude, Luctilhós que vien deth gascon luc, « bòsc », deth latin lucus, medish sens (eth sens de « bòsc sacrat » qu'ei hòrt ancian) e deth gascon tilhós, « plantat de telhs », deth latin tillia, dab eth sufixe qualitatiu -osum[1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
