La prononciacion qu'ei [laska'zèros] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Lanas Casseras en 1300 (enquesta Bigòrra), De Laniscaseriis, en latin, en 1342 (registre eclesiastic Tarba), Lascaseres en 1760 (Larcher, registre eclesiastic de Tarba) Lascazères (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat, Lascasèras que vien deu latin cas-ella, « petita casa, petit ostau »[2].
Segon Negre, qu'ei lo plurau deu gascon casère, « lòc d'abitacion ».
R. Aymard que precisa s'ageish probablament ací d'ua casa religiosa. « Aqueste hèu que consisteishèva en casas ruralas deus Templièrs de Bordèras »[1].
Segon Miquèu Grosclaude, cau pas interpretar dab l'article las, mes dab ua contraccion [aplologia] de lanas, atau com lana longa > Lalonga, lana lonqueta > Lalonqueta, lana major > Lamajor, lanas + puèi > Lespuei, lanas ladas > Lasladas. Lo segond element, casèras, qu'ei un adjectiu format de casa e deu sufixe -aria, per un sens globau « qui apertien a ua casa ». La motivacion exacta deu nom qu'es estada precisada per R. Aymard[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)