Era prononciacion qu'ei [a'wèws]. Eras fòrmas ancianas que son : De Aveux, en latin, en 1387, Agoueux, Aveux en 1737, Agoüeux en 1767, Aveux (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Lejosne que precisava : en patuès gouaux significa tanben « canaus » [1].
Segon R. Aymard, era basa qu'ei agoès (Palay) o agoaus (Seguí) : Canaus, lòcs dab aigas[1].
Segon Miquèu Grosclaude, Boisgontier que trobava absurda era proposicion de Lejosne. Grosclaude que pensa eth radical ei probablament agu- (deth latin aqua). Justament, dens lo Luishonés, eth latin aqua qu'evoluciona en [awa] (Cf Rohlfs. Le gascon §421). Grosclaude que tempta shens conviccion un aquales (locos), « lòcs umides », en constatant pr'aquò un sufixe estranh : Aqua + -alem (plurau -ales) deuré miar a avaus[1]. Véder Àrreu.
Avèus qu'ei en penent sus eth son poi, plan eishugat...
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
