La prononciacion qu'ei [sa'ryak] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : de Sariaco, en latin, en 1248, de Serinhaco, en latin, en 1383-1384 e en 1405, de Sarinhaco, en latin, au sègle XV, Sariac en 1746 e en 1790[1].
Segon Dauzat, Sariac que vien d'un nom latin d'òme Sarius o *Sarrius damb lo sufixe -acum[2].
Segon Miquèu Grosclaude, las fòrmas ancianas que hèn supausar un nom latin d'òme Sarinius, e non pas Sarius. L'existéncia d'un patronime actuau Sarignac que justifica aquera ipotèsi. Sariac èra ua proprietat antica, formada deu nom latin d'òme Sarinius e deu sufixe -acum. Qu'èra la proprietat de Sarinius[1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)