Berberust e Liàs
Berberust e Liàs (Berbérust-Lias en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bigòrra, en Lavedan, situada dens eth departament deths Hauts Pirenèus e era region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus. Geografia![]() ToponimiaBerberustEra prononciacion qu'ei [bérbé'rus] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : a Burburust ath sègle XII o XIII, en 1309 e en 1313, a Burburust en 1313, De Barbarusto, en latin, en 1342, de Burburusto, en latin, en 1379, Burburust en 1384, Berberust (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1]. Segon Dauzat, eth prumèr element qu'ei escur, eth segond qu'ei eth basco ust, « planèr »[2]. R. Aymard que pensa ath nomen gallic Verberus dab era finau -st[1]. Segon Miquèu Grosclaude, eth nom que sembla prelatin. Eth radicau qu'ei burbur- e non berber- segon eras fòrmas mei ancianas; eth element finau que pòt estar un sufixe aquitan -ust, o eth mot « basco-aquitan » uste, « plana »[1]. LiàsEra prononciacion qu'ei [lyas] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : de Lias ath sègle XII o XIII e en 1313, De Liassio, en latin, en 1342, de Lassio, en latin, en 1379, de Lias en 1384 e 1403, Liaas en 1429, Lias (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1]. Dauzat que prepausa eth nom latin d'òmi Linus per Liars (Gers) e Liars d'Armanhac[3]. Negre que causeish lià, « camp de lin » per Liars (Gers)[1]. Segon Miquèu Grosclaude, un camp de lin qu'ei liar (linus + sufixe collectiu vegetau -are). Mes cap atestacion horneish -r e donc un camp de lin qu'ei improbable[1]. Eth nom gallic Linos dab era derivacion -ate / -ati qu'ei tanben ua possibilitat [4]. Istòria![]() AdministracionDemografia
Lòcs e monumentsPersonalitats ligadas dab la comunaVéder tanbenLigams extèrnesNòtas
|