La prononciacion qu'ei [moumou'louh] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Momoloos en 1285, De Momolos en 1313, Montmolous, Momolous en 1708, Mommolous en 1760, Montmouloux (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].
Segon R. Aymard, l'adjectiu molosus que hè pensar au tap d'ua mòta feodau[1].
Segon Miquèu Grosclaude, la prumèra partida qu'ei probablament Mont, pr'amor d'atestacions [quinas ? son las mei recentas]; que i a quauquarren com 1 km, dens la comuna de Freisheda (canton de Tria) un petit vilatge aperat Molous. Probable que Montmolós ei aparentat a Molous. Grosclaude qu'interprèta Momolons (la soa grafia) com « lo mont de Molous ». Que demoraré a explicar Molous. Pr'aquò, la prononciacion de Molous qu'ei ['mòlous] e pas [mou'lous]. Mes fòrmas ancianas qu'indican la prononciacion anciana de Momolons qu'èra tanben [moun'mòlous]. Momolons qu'ei format de Mont e deu nom d'ua localitat vesina[1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)