Era prononciacion qu'ei [a'wogno] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Petrus Augerius de Avajano, en latin, en 1304, De Avayano, en latin, en 1387, Avejan en 1767, Avejan en 1790[1].
Segon Dauzat, Avanha que vien deth nom latin d'òme Aveius, dab eth sufixe -anum[2].
Miquèu Grosclaude que horneish era medisha explicacion; Avanha qu'èra ua proprietat antica; eth nom qu'a coneishut un arreculament d'accent[1], acompanhat d'autas complicacions.
Xavier Delamarre que presenta Avanha com eth resultat de *auiānon > *aueiānon, eth maine d'Avios o d'Aveios, noms celtics; Avios qu'ei inatestat, mes *auio- (*Avio-) qu'ei present dens eths noms d'òmi Aviorix, Aviolus, dens eras aigas espanhòlas Avia. Eth passatge de *auiānon a *aueiānon que's hè dab eth sufixe patronimic -io- > -iyo- > -e(i)o-[3]; compréner Aveios qu'ei eth hilh de Avios; era evolucion que seré : *aueiānon > Avejan (Aueian) > Avajan.
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)