Era prononciacion qu'ei [bar'lést] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : in Barlesto en latin, ath miei deth sègle XI, Barlest, enter 1232 e 1766 e ath sègle XIII, A Barllest cap a 1200-1230, De Barlesto, en latin, en 1342 e 1379, Barlest en 1429 e 1541[1].
Segon Dauzat, Barlest que s'explica peth gallic e pregallic barr-, « som, hautor », dab eth doble sufixe ul-estum, prelatin[2].
Segon Miquèu Grosclaude, un oronime qu'ei inadaptat per un vilatge situat ath hons dera vath d'Ossa. Pr'amor deth sufixe -est, eth nom qu'ei plan ancian, aquitan, mes que demòra escur[1]
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)