Era prononciacion qu'ei [bunn] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Bun en 1069, Bun, cap a 1200-1230, de Buno, en latin, en 1342, de Buino, en latin, en 1379, Bun, loc de Bun en 1429, Bun (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Gerhard Rohlfs, Bun qu'ei un toponime prelatin d'origina hòrt anciana[1].
Segon Miquèu Grosclaude, que cau pensar a Bunuze (Bascoat), oronime « basco-aquitan » (buno, muno, « turon, puèi »). Bun qu'es situat sus un mus enter eth Gave de Bun e eth Gave d'Asun, çò qui permet de verificar era explicacion[1].
Istòria
Bun perdó en 1836 era soa seccion de La Vath de Bun aplegada dab la de La Vath d'Aucun entà formar era comuna d'Estanh[1]. Aqueras vaths qu'èran luenh deths ancians caplòcs.
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
_1.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}
