La prononciacion qu'ei [lou hour] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : De Forqueto, en latin, en 1313 (l'identificacion dab Lo Horc ei pas assegurada), De Furno, en latin, en 1342, deu Forc, Lo Forc en 1429, Paroisse du Hourc, le Hourc, en 1738, Le Hourc (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII), Lehourc en 1790[1].
Segon Dauzat, Lo Horc que s'explica per l'ancian provençau forc, « crosament de camins », fòrma masculina deu latin furca, medish sens[2].
Negre, seguit de R. Aymard, qu'interprèta lo gascon horc com un lòc plantat d'arbos, un bòsc. R. Aymard qu'explica l'arriu qui passa au sud deu vilatge s'apèra « arriu deu Horc » e vien d'ua sèuva vesina[1].
Miquèu Grosclaude qu'ei pas convençut per lo rasonament d'Aymard. Pr'aquò, que causeish de preferéncia Lo Horc, deu latin furcum, au sens de « bòsc, sèuva »[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)