Era prononciacion qu'ei [mar'sas]. Eras fòrmas ancianas que son : A Marsas cap a 1200-1230, De Marssanis, en latin, en 1313, De Marsanis, en latin, en 1342 e 1379, Marssas en 1429, Marsas en Nébouzan en 1773-1781, Marsas (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat e Rostaing, Marçans que vien deth nom latin d'òmi Marcius o Martius, dab eth sufixe -acum[2].
Segon Negre, citat per M. Grosclaude, Marçans que vien deth nom latin d'òmi Marcius. Segon R. Aymard, tanben citat per M. Grosclaude, eth sufixe -an que passè recentament a -às[1].
Segon Miquèu Grosclaude, eth radicau ei Martius o Marcius, eth sufixe qu'ei -anum e pas -acum e, pr'amor deras fòrmas ancianas, i a pas agut cap modificacion d'aqueth sufixe. Solament qu'ei ath plurau, indicat per eras fòrmas ancianas de Mars(s)anis. Que cau compréner « eras tèrras de Martius », Martianos (agros sosentendut)[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
_1.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}
