Era prononciacion qu'ei [galya'gòs] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Galhagos, Gallagos cap a 1050-1070, Gaiagos, cap a 1069, Arnaldo Willelmo de Galhagos cap a 1075, Gaillagos en 1168, Galhagos cap a 1200-1230, en 1256 e en 1313, Gailhagos en 1285, de Galhagossio, en latin, en 1379, Gualhaguos en 1429, Gaillagos (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat, Galhagòs que vien deth nom galloroman d'òmi *Galliacus, derivat de Gallius, dab eth sufixe aquitan ossum[2].
Dauzat e Negre qu'escriven Galliacus ei inatestat. Boisgontier qu'escriu eth nom ei pauc atestat. Pr'aquò, R. Aymard que n'a trobat ua referéncia dens un tèxte de Sent Prospèr d'Aquitània. Galhagòs qu'èra era proprietat de Galliacus[1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)