Tri tipa melatoninskog receptora su bila klonirana. MT1 (Mel1A ili MTNR1A) i MT2 (Mel1B ili MTNR1B) receptorski tipovi su prisutni kod čoveka i drugih sisara[2], dok je dodatni melatoninski receptor tipa MT3 (Mel1C ili MTNR1C) bio identifikovan kod vodozemaca u ptica.[3]
Mod izražavanja
Kod sisara su melatoninski receptori nađeni u mozgu i pojedinim perifernim organima. Međutim, postoje znatne varijacije u gustini i lokaciji izražavanja melatoninskih receptora između vrsta.[4]
MT1 tip je prisutan u pars tuberalishipofize i suprahiazmatičnom jedruhipotalamusa. MT2 tip je uglavnom prisutan u retini. MT3 tip mnogih nižih kičmenjaka je izražen u raznim delovima mozga.[3]
↑Reppert SM (1997). „Melatonin receptors: molecular biology of a new family of G protein-coupled receptors”. J. Biol. Rhythms12 (6): 528–31. DOI:10.1177/074873049701200606. PMID9406026.
↑Nickelsen T, Samel A, Vejvoda M, Wenzel J, Smith B, Gerzer R. Chronobiotic effects of the melatonin agonist LY 156735 following a simulated 9h time shift: results of a placebo-controlled trial. Chronobiology International. 2002 Sep;19(5):915-36. PMID12405554
Vanjske veze
„Melatonin Receptors”. IUPHAR Database of Receptors and Ion Channels. International Union of Basic and Clinical Pharmacology. Arhivirano iz originala na datum 2014-03-07.