Kapela: 6 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, maiz solidoa eta mamitsua, subgloboso-erdiesferikoa, gero ganbila eta, azkenik, lau-ganbila, ertz inbolutu iraunkorrarekin. Azal lehorra eta banangarria, felpa-itxurakoa, eguraldi hezearekin pixka bat likatsua erdian, hori-lasto koloreko hondoaren gainean esfumatura arrosarekin, marroi-beixarekin edo marroi-arrosakararekin koloreztatua. Batzuetan nahiko modu sendoan, arrosa-marroiraino.
Orriak: Oinari gutxi itsatsita eta finak, hori-lasto koloreko bihurgunetsuak eta lamelula ugarirekin, ertzak pixka bat marroirako joera izaten du eta ukitzean ere marroirako joerarekin.
Hanka: 4 eta 6 cm bitarteko diametrokoa eta 2 eta 3 cm bitarteko lodierakoa, zilindriko irregularra, kapelaren diametroa baino motzagoa, oinarrian biribildua, betea, fistulosoa heltzen denean, lehorra oinarrirantz zuntzexka marroiekin, baina pruinadun-flokosoa goialdean, marroixka oinarrian.
Etimologia:Tricholoma hitza grekotik dator, ilea, txirikorda, lumatxarekin tolesturan zehar, naiz eta espezie gutxi batzuek baino ez dituzten iledun kapelak. Roseoacerbum epitetoak kapelaren kolore arrosa eta Tricholoma acerbum delakoaren antz orokorra aipatzen du.
Jangarritasuna
Interes gastronomikorik gabea.
Nahasketa arriskua
Tricholoma acerbum espeziea oso antzekoa da, hau okre zurbil koloretik hori-okrera doan kolorekoa da.
Sasoia eta lekua
Irailetik urrira, gehienetan ala gutxiko taldeetan, hostozabalen baso xerofiloetan, gaztainondoetan eta quercus zuhaitzen azpian batez ere.
Banaketa eremua
Ekialdeko Kanada, Europa
Espeziearen egoera
Aranzadi Elkartearen arabera, Tricholoma roseoacerbum desagertzeko arriskuan dauden onddoen eusko-kantauriar Zerrenda Gorrian dago.[3] Azken urteotan mikologia adituek onddo batzuen beherakada kuantitatibo eta kualitatibo handia egon dela ohartarazi dute. Adituen esanetan, egoera honek hainbat eragile ditu, tartean klima aldaketa, pestiziden erabilera eta bilketa masiboak.
