Lòc documentat com Esquiula (1542), Squiule (1542), Esquiulle (1548) dens la Réformation de Béarn, colleccion manuscrita deus Archius departamentaus deus Pirenèus Atlantics, segon Pau Raimond[2]
La prononciacion qu'ei [es'kiwlɔ] en bearnés, [eskiwla] en basco[3].
Segon Dauzat, Esquiula que vien de l'ancian adjectiu occitan esquiu, « sauvatge (país), mauaisit (camin) », o deu basco ezki, « vèrnhe » [4].
Segon Miquèu Grosclaude, los derivats deu mot esquiu que son en -v- e pas en -l- (esquiva, etc), donc l'explicacion occitana deu Dauzat qu'ei faussa. Que cau utilizar ua ipotèsi basca, mès lo mot eski qu'a un semantisme vague e que representa meilèu lo tilh. La fin deu mot qu'ei -ola, « cabana, casa ». Lo sens globau qu'ei « la casa deus tilhs » [3].
1Aquera comuna, bearnesa devath lo Regim Ancian, qu'ei generaument represa dens las listas de comunas soletinas, la populacion i estant tradicionaument bascofòna. Uei lo dia non hè pas partida deu "Bascoat" dens lo sens de la lei dita Pasqua de 1995. 2 Aquera comuna, generaument omesa dens las listas de comunas soletinas, qu'ei traversada per la termièra de Sola e de la Baisha Navarra.
.svg){kind=small}
