La prononciacion qu'ei [a'sat]. Las fòrmas ancianas que son Assal/Assag (cartulari de Lescar, in Marca) en 980, Assat en 1110 e 1115, Assatum en 1434, Assat (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Segon Dauzat, Assat que vien deu bascoas/aitz, « punta rocosa »; la finau qu'ei escura [3].
Segon Miquèu Grosclaude, l'explicacion deu Dauzat qu'ei pas impossibla topograficament; Assat qu'ei situat au lòc precís on lo Gave de Pau tròba l'arribassa de podingas miocènas. Lingüisticament, as que vien deu basco aitz, mès la terminason ei pas explicada e las grafias en -al e -ag deu cartulari de Lescar que son en contradiccion dab las autas [2].
.svg){kind=small}