La prononciacion qu'ei [y'zeɲ]. Las fòrmas ancianas que son Usenh en 1385, Uzein (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Segon Dauzat e Rostaing, Usenh que vien deu nom latin d'òmi Utius/Usius, dab un sufixe escur [3].
Segon Miquèu Grosclaude, lo nom de persona Usen qu'ei atestat en Bearn; aqueth nom que deriva benlhèu eth-medish deu latin Utius/Usius. Lo sufixe qu'ei -enh[2].