La prononciacion qu'ei [limen'dus]. Las fòrmas ancianas que son Luc-Mendos en 1385, Lucmendoos en 1547, Lucmendous en 1683, Limendous (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Limendós qu'ei format deu latin lucus, « bòsc », deu bascomendi, « montanha » e deu sufixe aquitanic -ossum. Topograficament, Limendós, suu bòrn deu planèr de Gèr, qu'ei en suspart de Somolon[3],[2]. Jacques Boisgontier, dens la soa recension deu Dictionnaire toponymique des communes du Béarn qu'arcastava a Miquèu Grosclaude d'aver oblidat la règla gascona -nd- > -n-[4]. Totun, aquera règla qu'ei bona entau gascon e non saben quina lenga parlavan a Lucmendós pendent lo periòde de validitat d'aquera reduccion. Enter lo sègle VI e ua data desconeishuda de l'Edat Mejana, podè estar lo basco.
.svg){kind=small}