Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, que dona duas possibilitats, 1. eth cognomen gau Urdo, 2. eth radicau bascourdi, « pòrc » [2].
Dauzat que dona tres possibilitats, 1. eth nom germanic d'òmi Huzda, 2. eth nom galloroman (= gau) d'òmi Urdo o Uritus, 3. eth radicau bascourdi, « pòrc » [3].
Miquèu Grosclaude non cred pas aras ipotèsis germanicas o celticas e que constata era onomastica basca utiliza pas eths noms d'animaus, a despart deth lop. Mès que i a autas ipotèsis :
Luchaire que pensava lo radicau urd-/urs- avè eth sens de « passatge, pòrt »;
Jacques Allières qu'interprèta com un derivat de ur-, « aiga », exemple urte, « flus d'aiga, aigat »;
J.B. Orpustan qu'i ved eth radicau aquitanic urd-, qui a benlhèu per sens « plana, planèr » (basco actuau ordo, « plat, unit » e ordoki « plana, planèr »).
A Urdès, un sens idronimic qu'ei exclut, mès eth sens de « replan (fr. replat) » qu'ei adaptat. Eth radicau urd- qu'ei benlhèu l'equivalent deth occitan plan. Urdès, dab eth sufixe « locatiu basco » -ètz, que seré « un lòc on i a un replan » [2].
.svg){kind=small}