La prononciacion qu'ei [gyrs]. Las fòrmas ancianas que son Gurs cap a 1032), Gurts en 1286, Gurz en 1286, Gurtz en 1323, 1385 e 1396, Gurs (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Segon Miquèu Grosclaude, lo gascon pòt pas explicar lo nom de Gurs, mès, pr'amor la comuna ei tanhenta deu Bascoat, que cau cercar deu costat d'aquera lenga. Grosclaude que perpausa duas ipotèsis :
Gurutz, « crotz », au sens de crosament, cairehorc (pas au sens religiós, hèra rare en toponimia);
Gorotz, de goro, « agrèu », dab lo sufixe collectiu vegetau -tz, donc « lòc on l'agrèu e vien » [2].
.svg){kind=small}
