La prononciacion qu'ei [aw'bin]. Las fòrmas ancianas que son Sanctus Genumer Albii en 1101, (inMarca) en 1101, Elben au sègle XIIIau (Fòrs de Bearn), Aubii en 1385 (Recensament), Aubin (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [1].
Segon Dauzat, Aubin que vien deu nom latin d'òmi Albinus dab lo sufixe -onem[2].
Miquèu Grosclaude qu'arrefusa l'explicacion de Dauzat. Se lo nom deu proprietari antic èra Albinus, la prumèra fòrma seré Sanctus Genumer Albini; Sanctus Genumer Albii que requereish Albius, dab lo sufixe d'apertenéncia -inum [rasonament fragile]. La fòrma Elben qu'ei ua evidenta cacografia [1].
.svg){kind=small}