La prononciacion qu'ei [bes'kat]. Las fòrmas ancianas que son Bescad, en 1154, Abescat en 1270 e 1385, Besquat en 1418, Bescat (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [1].
Segon Dauzat, lo nom que vien deu latin episcopatus, « avescat ». Que correspón a ua tèrra qui apertién a un avescat [2].
Segon Miquèu Grosclaude, l'adjectiu avescat ei pas acceptable en toponimia. Demòra la solucion de Dauzat, mès i a pas de pròvas que Bescat ho ua tèrra d'avescat. Grosclaude tròba pas de solucion [1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg){kind=small}