La prononciacion qu'ei ['saləs de 'bawrə]. Las fòrmas ancianas que son Burgus apud castellum Montem Giscardum, en latin, cap a 1106, Salas cap a 1120, Monguiscart en 1246, Sales Monguisquart en 1385, Salas Monguiscart en 1476, Sales cap a 1450, Sales Monguiscart en 1548, Salles Mongiscar (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Sales de Baure (J.V. Lalanne, Condes biarnés) [1].
Salas qu'ei lo mot germanic saal, adoptat lèu per las lengas romanicas, dab lo sens de « cramba, sala, puish » « castèth »; lo nom qu'ei utilizat hòra de tot pòblament germanic. Mont que vien deu latin montem, « mont ». Giscard qu'ei lo resultat romanic deu nom germanic d'òmi Wisihart[1].
Segon Pèir de Marca, Gaston IV lo Crotzat, qui avè conquistat la region d'Ortès suu vescomte de Dacs, que bastí un castèth suu Toron de Sent Pic entà conta-rotlar la region conquistada. Entà poblar lo lòc, que creè un borg a proximitat. Segon Marca, lo nom de Montgiscard qu'estó donat au lòc en omiatge a son companh d'armas Robèrt-Guiscard, duc de Calàbria. Aqueth qu'auré bastit un hòrt en 1081 sus la montanha entà blocar la vila de Durasse (Durrës) e qu'auré aperat lo hòrt Mons Guiscardi[1].
Lo determinant qu'ei Baura, nom d'un vilatge a la periferia sud-èst de la comuna. Lo determinant Montgiscard qu'ei estat abandonat o n'ei pas jamei estat utilizat popularament [1].
Baura
La prononciacion qu'ei ['bawrə]. Las fòrmas ancianas que son Baura en 1072-1105, Baura en 1538, Beaure (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Baura qu'ei un vilatge coneishut despuish bèra pausa per los sons banhs e las soas aigas termalas. Lo sens de baura qu'ei lo nom gascon, « hanga liquida » [2].
.svg){kind=small}