La prononciacion qu'ei [hi'gɛrɔ]. Las fòrmas ancianas que son Figueras cap a 1030, Figeres en 1154, Figueres en 1421, Higueres (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Higuères-Souye despuish lo 27 de junh de 1842, quan apleguèn las duas comunas [2].
L'etime de Higuèra qu'ei lo latin ficaria e lo sens qu'ei « lòc plantat de figuèrs » [3],[2].
Soja
La prononciacion qu'ei ['sujɔ]. Las fòrmas ancianas que son Soyge en 1538, Souia en 1545, Soya en 1547, Souge en 1657, Souie en 1682, Souge (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Higuères-Souye despuish lo 27 de junh de 1842, quan apleguèn las duas comunas [4].
Soja que pòrta lo nom de l'aiga qui'u travèrsa, (la) Soja, mès lo sens deu nom d'aquera aiga qu'ei desconeishut. L'omofonia dab la soja qu'ei un azard. E lo rapòrt dab lo mot solha « hancar » qu'ei improbable per rasons foneticas (lo nom deu vilatge qu'ei totjorn en [j] e jamai en [ʎ]) [4].