La prononciacion qu'ei [bali'rak]. Las fòrmas ancianas que son Vallirag/Valliracum cap a 1100, Balirag en 1443, Baliracq (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Baliracq-Maumusson en 1828, data de la fusion de las duas comunas [2].
Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica Valirac per lo nom latin d'òmi Valerius, dab lo sufixe galloroman -acum[2].
Dauzat qu'explica Valiracqu'explica Valirac per lo nom galloroman d'òmi *Balarius, deu gallic Balaros, o per lo nom latin d'òmi Valerius, dab lo sufixe galloroman -acum[3].
Miquèu Grosclaude que tròba *Balarios mia pas pro au bon resultat; Valerius que seré milhor e Valerus, tanben latin e atestat, que convién exactament. Valirac qu'ei « la proprietat de Valerus[2].
Maumosson
La prononciacion qu'ei [mawmu'sun]. Las fòrmas ancianas que son Maumussou en 1774, Maumusson (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Baliracq-Maumusson en 1828, data de la fusion de las duas comunas [4].
Maumosson que vien d'un shafre, vienut nom de persona, puish nom de lòc. Maumús qu'ei un adjectiu qui a lo sens de « reguèrc, botèc, qui hè botèc, qui hè lo mus, qui ei pas aimable »; que's ditz tanben « estar de maumús »; l'ajustadís deu sufixe -on a pas arren d'estonable. Solament que i a ua dificultat : Grosclaude qu'escriu Maumusson, shens comentaris, per ua prononciacion [mawmu'sun] [4]. Que cau compréner ? benlhèu la prononciacion qu'ei [mawmy'sun]. A verificar sus plaça.
Istòria
Las comunas de Valirac e de Maumosson que s'apleguèn en 1828 [5].
.svg){kind=small}