La prononciacion qu'ei [aw'jew]. Las fòrmas ancianas que son Oieu en 1221-1224, Ogeu en 1257, Oieu en 1278, Oyeu en 1274, Ogeu en 1308 e 1357, Oyeu en 1371, Oyeup en 1376, Ogeu, shens data, Oyeu en 1385, Ogeu, shens data, Ougeu en 1675, Augeu en 1758, Ogeu (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Segon Miquèu Grosclaude, l'arrasic idronimica *geu explica pas lo o- iniciau e i a pas d'arriu important a Augeu; i a jamès avut d'establiment balneari a Augeu, sonque ua hont d'aiga minerala situada lonh deu borg. Lo mot basco ohil, « lòc escartat, desèrt, sauvatge » que convien. L'evolucion fonetica qu'ei *ohil > *ohiu (vocalizacion de -l finau) >*oieu (comparar dab lo latin filum > *fil > hiu > hieu). La diftongason recenta de o- iniciau en au- qu'ei banala [2].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg){kind=small}