Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Toponimia
La prononciacion qu'ei [je'lɔs]. Las fòrmas ancianas que son Geloos en 1286, Gelos en 1385 e 1484, Gellos en 1608, Golos, sic (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica i a un nom gallic d'òme Gelos, atestat dens ua inscripcion de Trevèri; lo sufixe aquitanic -ossum que s'ajusta [2]. Dauzat que torna préner l'explicacion de Rohlfs [3].
Miquèu Grosclaude qu'arrefusa las explicacions precedentas. Gelòs que'u sembla meilèu l'occitan gelós, eretèr de l'adjectiu latin zelosum, « qui desfisa ». Qu'ei ua apelacion laudativa medievau. Grosclaude qu'ei conscient sa causida va contra hèra d'opinions [2].