La prononciacion qu'ei [aw'rriwlə]. Las fòrmas ancianas que son Oriure en 1385, Orriure en 1399, Orriula en 1544, Orriola en 1618, Orrieula (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [1].
Lemoine, citat per Grosclaude, qu'explica Aurriula per lo latin horreolum, diminutiu de horreum, « graèr, granja, cerèr » [1].
Miquèu Grosclaude qu'arrefusa l'explicacion de Lemoine; horreolum qu'auré miat a *Orriòu. Pr'amor de la proximitat deu basco, Grosclaude que causeish orre, « genebrèr », e ola, « cabana, granja » : la cabana dens los genebrèrs [1].
.svg){kind=small}