La prononciacion qu'ei [by'zjet]. Las fòrmas ancianas que son Busieg en 1385, Vusiet en 1440, Busiet en 1544, Buziet (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Dauzat qu'explica Busiet per lo « provençau » buza/boza e doble sufixe -in-ellum[3].
Segon Miquèu Grosclaude, Busiet qu'ei lo diminutiu de Busi (véder aqueth article). Lo prumèr sufixe ei pas -in, deu latin -inum e lo segond ei pas -ellum (la prononciacion [-et] e non pas [-ɛtʃ] que mia au sufixe diminutiu -et, deu latin -ittum). [2].
.svg){kind=small}