La prononciacion qu'ei [basta'nɛs]. Las fòrmas ancianas que son Bastanensis cap a 1100, Bastenes en 1375, Bastanees en 1385, Bastannes cap a 1540, Bastanès en 1680, Bastanés (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [1].
Segon Dauzat e Rostaing, Bastanès que vien deu gascon basta « lana » [2].
bastarrous, bastanous, « qui ei deu bastar, de la basta, terren en lana, sòu en bruga »;
bastanés, « qui ei deu bastar, nom de persona e nom de lòc »;
Miquèu Grosclaude qu'explica per arribar a Bastanès a partir de basta, que cau un doble sufixe : -anum e -ensem; mès -ensem que mia a -és e non pas a ès. Lo radicau qu'ei basta, « toja » dab un sufixe escur; lo sens probable qu'ei de « terren en lana » [1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg){kind=small}