La prononciacion qu'ei [saˈlĩəs]. Las fòrmas ancianas que son Salinaes au sègle Xau, Salies au sègle XIau, Terra de Salinis, en latin, en 1120, Salies en 1127, Villa Saline, en latin, en 1235, Sallies (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].
Salias que vien deu latin salina, « lòc on amassan la sau », au plurau, dab tombada de -n- intervocalica; l'arriu que i passa, lo Saleys (en francés), a benlhèu pas la medisha origina [3],[2].
Istòria
Salias, com lo son nom ac ditz, que possedeish honts saladas qui hon expleitadas desempuish l'Edat Mejana. Deu sègle XIX enlà, que vadó vila termau.
La legenda que vòu las honts saladas que hossen descobèrtas per un caçaire qui auré trobat au bòsc on Salias e s'estar uèi un singlar mort, salat e, atau, beròi conservat. Qu'ei per aquesta rason que la hont deu center de la ciutat e representa un singlar dab la mencion, en bearnés: "Si jo non i èri mort, arrés n'i viveré" (< Si you nou eri mourt, arres n'y bibéré > en grafia originau).