La prononciacion qu'ei [kas'tɛtnaw], [kam'lunk]. Las fòrmas ancianas que son 1) per Castèthnau, Lo Casteg-nau d'Arribère de Navarrencx en 1298, Castelnau (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau); 2) per Camplong Camplonc en 1289, N-D De Camplonc en 1412, St Laurent de Camlonc en 1620, Camploncq en 1675, Camblonc (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau); 3) los dus, Casteg-nau e Cam-lonc en 1385 [1].
Camplong qu'ei format deus mots gascons camp e long. Lo nom que's refereish benlhèu a l'arribèra deu Gave d'Auloron o a la sèrra alongada dont Camplong ei a l'extremitat oèst [1].
Castèthnau qu'ei format deus mots gascons castèth e nau. Qu'ei un toponime peus vilatges bastits a l'entorn d'un castèth feodau. La mòta que's ved enqüèra. Los istorians que hasón d'aqueth mot un tèrme generic peus vilatges bastits a l'entorn d'un castèth feodau [1].
Istòria
Castèthnau e Camplong, dus lòcs geograficament separats, jamei estón duas comunautas distinctas. Lo borg d'origina qu'ei Camplong. En 1289, Gaston VII Montcada que bastí un castèth suu territòri de Camplong e l'aperè Lo Casteg-nau d'Arribère de Navarrencx o lo castetnau de Camblong[1].
En 1793, la municipalitat qu'èra Camblong et Castelnau (en francés) e Camplong qu'annexè Castèthnau (dens aqueth sens) enter 1790 e 1794 [2]. En 1801, la comuna qu'èra oficialament Castetnau-Camblong[3].
.svg){kind=small}