Las fòrmas ancianas son : Villa Rubianum en 1068-1086, Ecclesia Sancte Eulalie de Robiano..., castrum Robiani en 1119, Castrum et villa de Robiano en 1203, In barriis de Robiano en 1366, Robyanum en 1374, Robian al sègle XIV, Robyan en 1402, Robya..., Robia en 1536, Roubian en 1595, Roubian..., Rubian en 1666, Roubia en 1781. La prononciacion occitana es Roubià[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [ru'βja].
Lo nom es de segur format ambe'l sufixe latin -anum (o la derivacion celtica en -anon), mas Dauzat e Rostaing postulan un nom galloroman d'òme Rubius o Rubbius[2] allòc que los Féniés causisson simplament Rubius[3]. Dauzat e Rostaing escrivon pas totjorn quand un nom de persona es inatestat e i a donc un dobte sus Rubbius, mas l'an pas ajustat per asard : un -b- intervocalic simple se muda en -v- a data anciana e doncas auriam agut *Rovian amb Rubius. Cal precisar que lo betacisme concernís pas lo lengadocian al sègle XI e doncas que Rubianum representa efectivament Robia(n). Aquò empacha pas Delamarre de postular lo nom de mèstre Robios per Robian.
[4].
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Ginestars; es ara del canton du Sud-Minervois (en francés), donc del Menerbés Sud (burèu centralizator : Salèlas d'Aude).
.svg)
.svg){kind=small}
