Las fòrmas ancianas son : Villa Seianum en 832, Segianum en 963, Seian en 1080, Segionum = Segianum en 1107, Sejanum en 1145, Castrum de Sejano en 1157, De Sechano = Seihano en 1282, De Scoano = Seiano en 1282, Sal de Styano = Seyano en 1320, Seyan en 1381, Ségan al sègle XIV, Séjean en 1402, Sian en 1405, Sigen en 1528, Sigan en 1535, Syga en 1538, Seigan en 1589, Sigian en 1589, Sijan en 1589, Siga en 1589, Sigan..., Siegan en 1589, Sijean en 1590, Séjan en 1591, etc, Sigean, rectorie en 1706, etc. La prononciacion occitana es Sigeà[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [si'ʒa].
Segon Dauzat e Rostaing, Sijan vendriá del nom latin d'òme Seius, ambe'l sufixe -anum[2]; s'agís de Seianus, sense sufixe, segon los Feniés [3].
Segon María José Peña, lo nom de l'establiment de comèrci Σαιγάνθη (Saigánthe), inscrit sus una tauleta de plomb del sègle V descobèrta à Empúries, seriá la transcripcion en grèc ionenc del nom ibèr del siti de Puèg Maó. Aquel nom auriá evolucionat après e donat lo nom de Sijan [4].
Le Lac
Le Lac es situat al nòrd de Sijan, près de la RD 6009 (cercar Hameau du Lac).
Le Lac es una anciana comunautat e parròquia de la diocèsi de Narbona, del vocable de Sant Jaume (o Jacme ?), mes la capèla modèrna es dedicada a la Santa Verge. I a un castèl. Las fòrmas ancianas son : Lac Castrum en 1080, Villa qui vocatur Lac en 1114, Castrum de Laco en 1119, Ecclesia S. Jacobi de Lacu en 1208, S. Jacobus castri de Lacu siti in Corbaria inferiori en 1282, Lac en 1402, Castellum de Lact en 1521, Église paroissielle Sainct Jacques..., sementière de l'église Sainct Jacques entre 1609 e 1633[5].
Le mot lac es probablament en relacion ambe una anciana localizacion de l'Estanh de Bajas, ara a mai d'un km, mes l'altitud dels lòcs vesins es plan bassa. S'agís clarament de lòcs aterrats recentament.
Istòria
Lo site de Sijan coneguèt una ocupacion umana dempuèi l'Antiquitat: sul territòri de la comuna se situèt l'oppidum de Puèg Maó que foguèt destruit al sègle III ab. J-C.
Entre 1790 e 1794, Le Lac foguèt annexat a Sijan; en 1844, La Novèla, qu'èra dins Sijan, venguèt una comuna independenta [6].
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sijan (caplòc); lo canton es vengut canton de las Corbièras Mediterranèa, sense cambiar de composicion e Sijan n'es lo burèu centralizator.
La Resèrva Africana de Sijan es un pargue animalièr seminatural; l'espaci ofèrt es pro grand per que los animals demòren salvatges e viscan amb lor seus compòrtaments naturals.
↑Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 657, a Siecq
↑Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 129
↑María José Pena, Quelques réflexions sur les plombs inscrits d’Emporion et de Pech Maho. Pech Maho était-il un comptoir du sel ?, Revue des études anciennes, tome 116, n° 1, 2014, pp. 3-21. legir en linha http://paratge.wordpress.com/2015/01/09/pech-maho
.svg)
.svg){kind=small}
