Omps

Omps; Homps
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	L'esclusa d'Omps (canal del Miègjorn).
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 16′ 06″ N, 2° 43′ 19″ E
Superfícia	3,06 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 56 m; 44 m; 29 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	Menerbés ;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 113	Narbona;
Canton; 1108	Lesinhan de las Corbièras, vengut Lo Lesinhanenc;
Intercom; 200035863	CC de Region Lesinhanenca, Corbièras e Menerbés;
Cònsol	Béatrice Bort ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	596 ab. Evolucion de la populacion; 607 ab.
Densitat	196,41 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Hompsois (en francés)
Còde postal	11200
Còde INSEE	11172

Vilatge d'Occitània

Omps (Homps en francés) es una comuna lengadociana de Menerbés, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Omps se situa entre las rotas RD 611 e RD 610 e lo Canal de las Doas Mars e l'Aude Lonzac (Menerbés)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Omps**
	Lonzac (Erau)
Asilha lo Comtal
	Torrosèla

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Villa quae vocant Ulmos en 1026, Ecclesia S. Stephani de Ulmis en 1148, Apud Burgum quod vocatur Ulmos..., apud Ulmos in ecclesia S. Stephani en 1163, Domus Hospitalis Ulmorum en 1176, Castrum de Ulmis en 1242, Holms al sègle XIV, Homs en 1536, Omps en 1544, Oms en 1546, Lou castel de Homs en 1540. La prononciacion occitana es Ouns ^[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [uns].
Olms es lo resultat del latin ulmus, « olm » ^[2], mes lo nom es al plural. Coma olms venguèt imprononciable en articulant l- davant m, demorèt en teoria una fòrma *Oms que desvolopèt un p epentetic, de transicion entre las doás consonantas finalas. Aquel p a desparegut o alara a pas existit qu'en francés.

Istòria

Eissit d'una villa galloromana de nom Aldomus ^{[cal referéncia]}, Omps se desvolopèt lèu ^{[cal referéncia]} per formar una borgada astrada ^{[cal referéncia]}.

A l'Edat Mejana, lo fèu passèt jos l'autoritat dels Espitalièrs de Sant Joan de Jerusalèm. Olms èra lo capluòc d'una comandariá d'aquel Òrde de Malta ^[1]. Assolat del temps de la Crosada dels Albigeses, lo vilatge foguèt afrabat tornarmai quand arribèron las Guèrras de Religion.

Pr'aquò aprèp la construccion del canal de las Doas Mars en 1681, Omps coneguèt una fòrta vitalitat economica. En aquel temps Omps èra lo tresen pòrt del Canal, e mai un dels sols ont las barcassas podián virar.

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
2020	(2026)	Béatrice Bort	professora de francés
març de 2008	2020	Anne Alrang
març de 2001	2008	Marie-José Selles
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Lesinhan de las Corbièras, i demorèt; dempuèi 2016, lo canton es vengut Le Lézignanais.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 601, totala: 611

132

110

139

163

255

313

330

402

468

520

523

584

687

795

944

960

770

795

797

793

760

719

676

700

631

505

517

556

604

548

569

611

605

650

656

662
668

2009

2010

683
690

694
701

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 596 abitants e la densitat èra de 194,77 ab/km².

Economia

Lòcs e monuments

Comandariá d'Omps
Capèla romanica Sant Miquèl, ancianament de Sant Estève (sègle XII), remplaçada au sègle XIX per la glèisa Sant Miquèl.
Pòrt sul le Canal.
Basa de lesers nautics sus l'estanca de Joarras.

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Olms sul site de l'Insee

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 178, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f270.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 354