Las fòrmas ancianas son Castrum Luci, en latin, en 1119, Feudum de Lucco, en latin, en 1247, De Lucho, en latin, en 1282, Luc, en 1307, Le chasteau et lieu de Leuc, en 1371-1589, Leuc en 1648, Luc en 1781 [1].
Lo nom ven del latin lucus, « bòsc sacrat » [2], plan lèu, tre lo latin, « bòsc ». Lo determinant es una aiga que i passa, afluenta d'Aude.
Canos
Canos en francés es una localitat despareguda e una capèla rurala. Las fòrmas ancianas son Feudum de Cannis en 1248, Castrum de Canois en 1262, Ecclesia de Canoys en 1360, Rector de Canoys et de Luco en 1351, Canosium en 1366, Le lieu de Canes entre 1371 e 1587, Notre Dame de Canes en 1706, Canos, l'oratoire..., l'église et cimetière en 1731, Canes, lieu ruiné en 1763, [ND de] Canors (mapa de Cassini, al sègle XVIII) [3].
Las atestacions son divergentas.
Monsieur Pascal, que foguèt sedusit per aquel ostal en 1818, lo daissèt en 1878 a la familha Fabre. Aquela familha ne faguèt un domeni viticòla e bastiguèt en 1910 la cuba del Celièr[4].
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lesinhan de las Corbièras; es ara del canton de las Corbièras (canton de Fabresan abans lo 1èr de genièr de 2016).