Las fòrmas ancianas son Praepositus de Serris, en latin, en 1283, Prepositura de Serris, en latin, en 1347 [1]. Lo sens de sèrra es viu en occitan, es lo d'un puèg o d'una tuca alongada, eventualament dentada; lo mot es considerat coma d'origina prelatina [2]. La sola dificultat es que lo vilatge es dins una ribièra e que los autres Sèrra(s) son justament plaçats sus una sèrra. Lo nom, qu'es al plural e qu'a doncas una valor geografica pus larga, poiriá en teoria se motivar per las montanhas al sud que se veson dempuèi Sèrras, plan pus nautas que las que son al nòrd e que trason doncas l'atencion. O lo vilatge a cambiat d'emplaçament.
.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}
