Las fòrmas ancianas son Malrasum, en latin, en 1240-1246, Marrasium, , en latin, en 1290, Malrasium, en latin, en 1308, Ecclesia de Marlasio... Malrasio, en latin, en 1360, Malragium, en latin, en 1377, Castrum de Malrassio, en latin, en 1518, Malras, en 1584, Malrras, en 1665. La prononciacion en occitan es Marlàs (grafia de l'abat Savartés) [1], doncas [mar'las]. L'articulacion d'una r aprèp una l demanda un esfòrç. La tendéncia a facilitar l'articulacion apareis tanlèu 1290 o 1360. Val mai escriure Marlàs. Ni Dauzat e Rostaing, nimai los Féniés dison pas res de Marlàs, çò que vòl dire que lo nom es probablament pas latin. Se pòt gausar un *maro-ratis, de maros, « grand » [2] e de rate, ratis, « muralha, barri, fortalesa » [3], vengut *malo-rati quand lo gallic èra pas mai comprés. Mes i a pas de certitud. I a una torre arroïnada que tresplomba la RD 620, benlèu i aviá una fortalesa gala al meteis lòc.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Limós; es ara del canton de la Région-Limouxine (en francés), donc de la Region Limosenca.