Las fòrmas ancianas son : Villare quem vocant Sallela... in rivum quem vocant Seissar en 924, Villa Sallela en 1116, Salela en 1128, Sallela en 1143, Selella en 1184, Ecclesia sancte Dei Genitricis Marie de Salela al sègle XI, etc, Castrum de Sallela, Narbonensis diocesis en 1209, Castrum de Sallela en 1271, Locus de Sallola en 1332, Prior Beate Marie de Sallela en 1351, Salelha al sègle XIV, Salelas..., Salhelhas en 1536, Salelles en 1781. La prononciacion occitana es Salèlos[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [sa'lɛlɔs]. Salèlas ven del mot germanic (francic) Saal, « cambra, castèl », e n'es un diminutiu (sufixe -ella) [2],[3]. Caldriá poder explicar la fòrma plurala.
Truilhas (nom francés)
Las fòrmas ancianas son : villa Troliares en 924, Truliacum cum ecclesia en 932, Truliarium, quae vocatur ecclesia Sancti Martini en 950, villa Trulhares..., vicus Trulares en 1054, Decimae Tranlli en 1125, Apud Golars = Trolars en 1194, Castrum de Trularibus en 1271, De Trulharibus en 1306, De Trulaco en 1324, De Truilhaco en 1332, Trulas al sègle XIV, De Troliaribus en 1445, Villa de Truliaze en 1521, Trulhas en 1537, Trulhars en 1639, Trouillas..., Trouilhas en 1660, Truillas en 1774 [4]. L'abat Savartés ditz pas res de la prononciacion. Lo nom es probablament *Trulhars e non pas *Trolhars.
Istòria
Entre 1790-1794, Truilhas (nom francés) foguèt annexat a Salèlas; Truilhas es al nòrd-oèst de la comuna. Truilhas es un castèl, un mas e una teulièra, un ancian cossolat e una anciana parròquia del vocable de Sant Martin. La cura èra a la presentacion de l'abat de Montoliu. Truilhas èra de la senescalciá de Carcassona[4] (coma Salèlas).
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Ginestars; es ara del canton du Sud-Minervois (en francés), donc del Menerbés Sud, e n'es lo burèu centralizator.