Las fòrmas ancianas son : Garda... de Rupeforti en 1317, Rector de Rupefort en 1347, Ecclesia parroquialis Beati Martini loci de Rupeforti en 1509, Roquefort en 1594. La prononciacion occitana es Roquofórt[2], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [,rɔkɔ'fɔɾt].
La prononciacion es [,rɔka'fɔɾt], segon Fritz Krüger, al començament del sègle XX[1], donc diferenta de la fornida per Savartés.
Lo mot ròca ven de *rocca, un mot prelatin, absent del latin classic, çò qu'explica qu'es sovent latinizat en rupe(s) dins los tèxtes. Ròca prenguèt lo sens de « puèg, tuca, mont rocassós », puèi de « castèl fòrt, fortalesa » [3]. Lo nom es completat es l'adjectiu fòrt, vengut del latin fortis, « « fòrt, al sens de la defensa, fortificat », çò qu'afortís qu'un castèl i èra bastit [3],[4]. Lo determinant, necessari pr'amor dels nombroses omonimes, e oficial en francés dempuèi, çò pus mens, 1801 [5] fa referéncia al País de Saut, mès Ròcafòrt es istoricament del Fenolhedés.
Buillac (nom francés), doncas probablement Bulhac
Las fòrmas ancianas son : Bulhacum en 1458, Ecclesia B. Marie de Bulhaco en 1509, Bullac en 1594, Bulhac en 1594, Buillac en 1781, Beuillac (cadastre) [6]
Ven benlèu del nom gallic d'òme Bullios, atestat, citat per Delamarre[7], ambe'l sufixe gallic -ācon. Bulhac èra donc benlèu una anciana granda propietat antica qu'aviá per mèstre Bullios. En teoria depend de la quantitat de u (longa o brèva), mès i a agut plan d'accidents.
Istòria
Dit de "Saut" Ròcafòrt fasiá en fait partida del Fenolhedés[8].
Ròcafòrt èra caplòc de son canton, mès lo títol foguèt transferit a Atsat en 1842 [9].
.svg)
.svg){kind=small}
