Las fòrmas ancianas son : Villa Aquaviva en 988, Apud Agavive en 1246, Castrum de Aquaviva en 1247, Ecclesia Sancti Alexandri, Aquaviva in Cabardesio en 1269, Aquaviva de Capenduto en 1371, Al loc de Aigasvivas de Campendut en 1414, Aygasvivas en 1536, Aiguesvives de Campendu en 1587, Aiguesvives en 1781. La prononciacion occitana es Aigosbíbos[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [,ajɣɔs'βiβɔs]. Aigas Vivas ven del latin aqua, « aiga » e viva[2] (parièr en occitan) o de lors resultats en latin vulgar e en occitan, lo tot al plural. Aig(u)a(s)viva(s) es un sintagma espandit coma toponime mai que mai en occitanoromanic (i a pas d'exemples, per las comunas o los municipis, d' *Aguaviva en iberoromanic o d' *Eauxvives en galloromanic; vertat es qu'en espanhòl o en portugués, l'adjectiu seriá diferent). Es mai que mai al plural, benlèu pas dempuèi l'origina, mès demòra al singular dins Aiguaviva de la Selva e Aiguaviva de Bergantes, los municipis catalans (lo monestier d'Aigües Vives, a Carcaixent, al País Valencian, usa çaquelà del plural). Lo nom demanda pas de traduccion e pòt èsser motivat per la preséncia de rius, de fonts, o de rius que naisson de fonts; en mai del sens literal e concret, la motivacion del nom foguèt benlèu son aspècte melioratiu o valorizant : es benlèu pas per azard se, almens per las comunas e municipis, se tròba sonque en clima mediterranèu o oceanic d'influéncia mediterranèa e s'es absent de Lemosin, d'Auvèrnhe e de Gasconha, que l'aiga i manca pas. Dins la practica, se limita (totjorn per las comunas o municipis), al catalan, al lengadocian meridional e oriental e a la broá del provençal : a donc un caractèr regional net.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Peiriac de Menerbés; es ara del canton du Haut-Minervois, donc del Naut Menerbés.
.JPG)
.svg)
.svg){kind=small}
