Las atestacions ancianas son :
Castellum de Montesereno en 1134; De Monte Sereno en 1153; Barrium de Montesereno en 1232; De Monte Cereno en 1303; Rector de Monteseno = Montesereno en 1351; Monserem en 1389; Monseren al sègle XIV; Paroisse Saint Félix en 1317-1500; Monséré en 1538; Montséret en 1781; Montséret en 1807; la prononciacion occitana es Mounserét[2], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [munse'ɾet]. Mont, del latin montem, es precisat per l'adjectiu seren[3]. Lo nom es lo d'un castèl e posteriorament d'un vilatge. Lo -t final, present en occitan tanplan coma en francés, es analogic, contrari a l'etimologia. La finala vocalica [-e], desacostumada, es estada provesida d'un -t, per influéncia del sufixe diminutiu -et (latin -ittum). La grafia es logicament Montseret.
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lesinhan de las Corbièras; es ara del canton de las Corbièras (canton de Fabresan abans lo 1èr de genièr de 2016).
.svg){kind=small}
