Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.
Leotia atrovirensbasionimoa da eta sinonimo batzuk ditu: Leotia lubrica var. atrovirens, Coryne atrovirens, Leotia chlorocephala.
Deskribapena
Kapela: Txiki-txikia, 0,5 eta 1,2 cm bitarteko diametrokoa, ganbila, kaputxa itxurakoa, leuna edo zimurtua, irregularki biribildua, lautua, ertza biribildua. Kapelaren azala pikortsua, likatsua gaztetan, itsaskorra, gelatinakara, trinkoa, zokorrekin, berde kolorekoa, zahartzean ilunduaz, Ez du orririk.
Himenioa: Leuna.
Hanka: 1 eta 4,5 cm bitarteko garaierakoa, kapelaren proportzioan altua, latza, biluzia, berde argitik berde ilunera doan kolorekoa. Espora jalkina zuria.[2]
Etimologia: Leotia terminoa grekotik dator eta leuna, leundua, esan nahi du.
Jangarritasuna
Zalantzazkoa, toxikoa izan daiteke.
Nahasketa arriskua
Hiru espezieak antzekoak dira, kolorez dira desberdinak: Leotia atrovirens berdea. Leotia viscosa-k kapela berdea eta oin horia. Leotia lubrica hori-oliba antzeko kolorekoa da, ohikoagoa da.[3]
Sasoia eta lekua
Udan, uztaila-iraila. Urria. Deskonposatutako egurren saprofitoa, lur hezeetako goroldiotan. Hildako motzondoetan. Koniferoen azpian.
Banaketa eremua
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Costa Rica, Kolonbia, Euskal Herria, Espainia, Frantzia, Luxenburgo, Erresuma Batua, Himalaiako eremua, Japonia.[4]
↑(Gaztelaniaz)Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
